Adhesieve Capsulitus
Het Frozen Shoulder Syndroom is een ontsteking van het gewrichtskapsel die uiteindelijk leidt tot fibrose (verkleving) van het schouderkapsel. De bevroren schouder wordt ook wel Adhesieve Capsulitus genoemd.

Klachten
Lastig is om bijvoorbeeld de arm boven het hoofd te heffen en iets in de achterzak te stoppen. Het naar buiten draaien van de schouder is het meest beperkt. Kenmerkend bij een Frozen Shoulder is dat deze beweging zowel beperkt is als deze actief (door de eigen spieren) als passief (door iemand anders) wordt bewogen.

De aandoening komt het meeste voor bij mensen boven de 50 jaar en het wordt vaker bij vrouwen dan bij mannen gezien. Diabetes patiënten lopen meer risico op deze aandoening. Een veel voorkomende oorzaak van schouderpijn is vaak een subluxatie in de nek en/of het schoudergewricht.

Eerste fase, bevriezende fase
De klachten ontstaan vaak geleidelijk. Vooral in het eerste stadium (bevriezende fase) van de aandoening is de pijn duidelijk aanwezig. Daarnaast neemt de stijfheid van de schouders toe en wordt het steeds moeilijker om de arm te bewegen. Dit kan sterke invloed hebben op dagelijkse activiteiten. De toenemende bewegingsbeperking kan vooraf gegaan zijn door recent licht letsel, een verrekking, lange tijd van immobilisatie, een hartaanval (myocardiale) en soms ook door nekklachten (cervicale radiculitis). Een vroege diagnose is erg belangrijk omdat het proces omkeerbaar is.

Tweede fase, bevroren fase
Indien de klachten niet behandeld worden, ontstaat de 2de fase. Dit is de bevroren fase en kan 2 tot 9 maanden duren. De pijn neemt af, maar de stijfheid blijft duidelijk aanwezig. Soms worden er nog hevige pijnscheuten ervaren.

Derde fase, ontdooiende fase
In de derde ontdooiende fase zal de onbehandelde klacht overgaan naar toenemende bewegelijkheid. Deze fase duurt gemiddeld 5 tot 16 maanden. Vaak blijft de schouder uiteindelijk nog iets beperkt in vergelijking met de gezonde schouder.

Behandeling
Met hulp van uw chiropractor kan de totale duur van het ziekteproces significant verkort worden. Zo verloopt het herstel optimaal en vermindert u het risico op terugkerende klachten.

De chiropractor kan de spanning in de schouder en op de zenuw wegnemen, waardoor de beweeglijkheid verbetert. Daarnaast geeft hij u concrete aanwijzingen over aanpassing van uw schouderbelasting en krijgt u rek- en strek oefeningen mee die de bewegelijkheid bevorderen.

Het gezegde ‘Overdaad schaadt, rust roest’, is bij dit ziektebeeld zeker van toepassing. De schouderpijn wordt beheersbaar door ijs- en warmte behandeling afwisselend in te zetten.

Wetenschappelijk onderzoek
• Bij 6-17% van de mensen met een Frozen Shoulder wordt binnen 5 jaar de andere schouder ook aangedaan. (2)
• 6% van de mensen houden ook na lange tijd nog ernstige klachten. (1)
• In de eerste fase van de aandoening kan men een gunstig effect verwachten van een injectie met ontstekingsremmers (corticosteroïden). Dit is vooral aan te raden wanneer er ook veel pijn in rust aanwezig is. (3)
• Ontstekingsremmers hebben op de korte termijn een gunstig effect op pijn en functie van de schouder. Na zes weken is er geen duidelijk verschil meer tussen mensen die wel of niet deze
medicatie hebben gebruikt. (4)
• Het komt bijna nooit voor dat iemand voor de tweede keer een Frozen Shoulder krijgt in dezelfde schouder. (2)
• Bij mensen met diabetes zijn de klachten meestal erger en reageert de schouder minder goed op therapie. (2)

Literatuur
1) Hand C, Clipsham K, Rees JL, Carr AJ. Long-term outcome of frozen shoulder. J Shoulder Elbow Surg 2008;17:231-36.
2) Dias R, Cutts S, Massoud S. Frozen Shoulder. BMJ 2005;331:1453-56.
3) Nugteren K, Winkel D. Onderzoek en behandeling van de schouder. Houten:Bohn Stafleu van Loghum;2007.
4) Buchbinder R, Green S, Youd JM, Johnston RV. Oral Steroids for adhesive capsulitis. Cohrane Database of Systematic reviews 2006;4.